Normaal gesproken moet dit de goedkeuring hebben van de groep. Maar dan vertel je meteen het geheimpje. Dus wordt er niks verteld. Dit is een soort virtuele diefstal.
Volgens insiders wordt deze techniek toegepast bij de Temple of Starlight door magus Ina Custers- van Bergen. De Kritsche magier geen insider van deze orde, maar als meerdere leden hier los van elkaar over getuigen dan kan u van ons aannemen dat wat hier over gezegd is niet op onzin berust.
Je kunt de sfeer in een magische tempel vergelijken met de sfeer in een kerk. Al de gebeden en vieringen hebben hun energiepatroon achtergelaten. Dit patroon is gebonden aan die plaats, in die kerk (en in de sfeer van Tiphereth). Dat voel je als je binnenkomt. Deze energie is niet versleuteld en iedereen heeft vrij toegang tot die sfeer, je kan intunen en dan ben je opgenomen in deze energie en kun je hieruit putten. Het bepaald de diepte van je concentratie en de beelden en emoties die dat oproept. Het werkt dus uitstekend.
Naast het restgebruik van rituele energie zitten er nog een aantal kantjes aan rituele magie waar je binnen bepaalde groepen rekening mee dient te houden. Sommige rituelen zijn risicovol vanwege een vrij hoog energieniveau. Het is dus precies daarom (wat ik altijd zeg) dat de rituelen in goede balans moeten zijn. Dat is geen onzin of zweverij. De trouwe lezer van de blogjes van Kritische Magier kent daarin mijn voorliefde voor concrete dingen. Een groot deel van de rituelen van deze zogenaamde moderne magische scholen, die ik heb gelezen zijn niet in balans, voor geen beetje. Ik ken net als MagieBlogger ook de getuigenverklaringen van mensen die hierin hebben geparticipeerd; Sommige mensen vallen flauw en sommige mensen slaan op tilt als het niet behoorlijk in elkaar zit.
Er zijn moderne magiërs die er bewust op uit zijn om het energieniveau zo hoog mogelijk op te voeren, des te meer kunnen ze er van plukken. Dit kan zo ver gaan dat deelnemers die veelvuldig aan dergelijke rituelen deelnemen na verloop van tijd ziek worden. Er zij ook gevallen bekend van de genoemde orde dat mensen spontaan een bloedneus kregen en wel zo ernstig dat ziekenhuisopname volgde. Over bloedingen daar vind je ook een en ander over terug bij Crowley en Lavey.
In de sfeer van een dergelijk ritueel kun je niet terug gaan als de energie opgeborgen is. Dan blijft de herinnering op een bepaalde manier geblokkeerd, dus ook de beeldvorming en de emoties. De Magus kan zich echter wel in het hele energiepatroon begeven en daar haar boodschappen doen. Zoiets vormt een diepzwart randje aan dit soort rituelen.
U zou voor de gein eens een boek over magische entiteiten moeten lezen, dan wordt het een en ander over de werking van dit soort energieën je meteen duidelijker. Dolores Ashcroft Nowicki (DAN) heeft er een boek over geschreven maar dat is niet het echte werk. Dat boek van DAN heet Magical Thoughtforms. Het juiste (en foute) boek heet Creating Magickal Entities door David Michael Cunningham. Dat is een chaosmagier uit Amerika, dan weet je het wel want die schuwen niks. Reken maar de magus die gebruik maakt van rest energieën al die trucjes beheerst. Moeilijk is het helemaal niet maar je moet het maar willen. En zij die hiermee willen.
De enige magiër die expliciet waarschuwt tegen de gevolgen van vermenging van krachtenniveaus en engergie misbruik door magiërs die van het rechte pad afgeraakt zijn is Dion Fortune, in The Mystical Kabbalah. Bij o.a. Regardie en Mathers moet je het onder de tekst uit trekken. Je kunt rituele magie dan ook in grofweg drie stukken delen:
je komt wat brengen,
je komt wat halen,
of je komt wat ruilen.
Bij het eerste heb je geen probleem. Dat zijn rituelen die tot doel hebben om eer of dank te brengen. Bij de andere twee is het uitkijken geblazen. Bij de derde moet je toezien dat er qua energie evenredig geruild wordt: voor een inspanning van gene zijde leg je een inspanning van deze zijde in de weegschaal. Dat is dus ook nog te doen maar het hangt er sterk vanaf wat je wilt. Bij de tweede ga je niet vrijuit als je neemt en niks geeft. Dan komt de "deurwaarder".
Nu werk je in de rituele magie doorgaans op Briah niveau, aartsengelen dus. Zeer symbolisch, hoog abstract, wat in de geest gebeurt wordt in het hart gevoeld. Je kunt dus wel de elementalen uitnodigen (en dat is ook heel juist om te doen, maar dan zijn het de koningen die uitgenodigd worden. Je kan dus zeggen dat het Assiah niveau vertegenwoordigd is op het hoogste plan.
Oost is de orientering, van daaruit wordt geopend en de magus staat daar ook om de krachten van de geest te versterken. Zie het maar alsof de koningin op theevisite komt. Dan heb je belangrijk gezelschap, ze komt met haar gevolg, je trekt passende kleding aan en haalt je beste servies uit de kast, je gedrag is formeel en protocolgebonden.
In de rituele magie werk je van boven naar onder, op de Boom gezien dan. Dat breng je tot uitdrukking in je begroetingen, je intentie en in de volgorde van handeling. Oost is niet alleen de orientering op het geestgebied maar heeft ook zijn directe link met de middelste pilaar en vindt zijn evenwicht in het hartsgebied van Tiphereth.
Over de andere kwartieren zal ik nou even niks schrijven, dat komt nog wel eens. Want in principe kun je op elk kwartier openen, afhankelijk van wat je wilt. Voor devote rituelen is Oost het meest geschikt.
Noord is materialisatie. Ina Custer- van Bergen is een mooi voorbeeld van een magier die vanuit het Noorden werkt. Ook op noord kun je op Briah niveau werken maar dan zit je meteen in het gebied van Uriel: niet de geest maar de electriciteit in de materie. Een gebied om knap voorzichtig mee te zijn, voor jezelf en voor de andere deelnemers, omdat het een ander soort energie aanspreekt dan wanneer je op Oost = Lucht werkt. Ga je daarheen dan ruil je hooguit: energie voor energie. Maar het is wel de energie van de materie.
Wil je succes in zaken, geld, grote naam oid, dan onttrek je energie van een andere plaats en dwing je af dat die energie zich in jouw veld manifesteert. Dat ga je in je eentje niet redden want vroeg of laat betaal je terug, met je energie. En dat wisselgeld heb je niet als je heel veel wilt. Dus gebruik je de energie van je groep, bundelt die en biedt die aan. Dat zijn de exacte werkzaamheden van de magus van The Temple of Starlight.
Zo werkt dat dus als je met energie wilt manipuleren. Kan zijn dat dit een poosje geaccepteerd wordt, maar je hebt dislocatie van energie gepleegd en dat kun je niet compenseren op den duur. Dan zou je heel grote offers moeten brengen, bijvoorbeeld je hele bezit weggeven en sober gaan leven. That will be the day als Custers dat ooit doet.
Heel vaak wordt Hod en Noord gecombineerd. Hod is immers de beeldvorming en u lezer hoeft niet te raden hoe die beeldvorming er voor dit type magiër er uitziet. Die opslag van (reserve) energie van een groep doe je door beeldvorming: visualisatie. Je "raapt" de energie bij elkaar en legt die op een bepaalde plaats. Achter de maan, bijvoorbeeld. Je verzegelt die, desnoord met behulp van een entiteit, en laat hem bewaken. Alleen jij hebt toegang. Dit alles door middel van visualisatie. Waarom de Maan? Omdat de Maan het gebied is van de innerlijke beeldvorming. Echter... het is geest/emotiegebied, geen materieel gebied.
Wat ik ook zeer bedenkelijk vindt is dat Ina Custers Anubis op Noord zet, ook daarom werkt ze vanuit Noord. Anubis = Hod, het is de Boodschapper tussen de werelden, het is Hermes. Oorspronkelijk is de aartsengel van Hod dan ook Rafael. De Golden Dawn heeft echter Michael op Hod gezet en dat is een volstrekt foute keuze. Zeker in verband met het gebruik dat Custers hiervan maakt. Wat doet vuur en lucht? Aanblazen. Zij trekt een driehoek Hod-Daath-Malkuth, een uiterst verkeerde rangschikking: 2x Uriel en 1x een verkeerde aartsengel oftewel Anubis (= de beeldvorming en de taal dus de communicatie). De vraag is alleen welke communicatie.
Dit is een rangschikking die niet op devotie gericht is en dat is dus hoe dan ook een fout gebruik van de Levensboom, die alleen devote rituelen kent. Je zou dus kunnen zeggen dat ze communiceert met Uriel en wel op verschillende niveaus. Anubis is dan de Boodschapper. Jaja, dit is een dondersteen, hoor en het teken van Uriel is de bliksem, de positie is tussen Noord en het altaar. Geuh, wat een toeval, niet dan?
Wat je aan materiele energie onttrokken of van zijn plaats gehaald hebt (hier hebben we het dus over iets dat niet van jou is, dus gestolen) zul je terug moeten geven in dezelfde vorm. Dit was ook de instinker van Crowley en daarom is hij steeds verder uit de koers geraakt om akelig aan zijn eind te komen. Je kunt je afvragen of een magier dat dan niet in de gaten heeft. Dat hangt van de magier af. Is het oog gericht op ontwikkeling en lering, dan "ziet" een magier dat. Maar als de blik van meet af aan op materie gericht was dan is het geestelijke gebied alleen een instrument en het hartsgebied wordt daaraan ondergeschikt gemaakt.
Was het ook niet zo dat de in de magie krachten op een lijn moesten staan? Zeker wel. En muziek, geurwerk, kleuren, gedrag, innerlijk afstemming, omgeving enz. staat op een lijn met de krachten. Geen punt als de intentie van een ritueel niet-materieel is en een dienend karakter heeft. Als de magus echter een verborgen programma heeft, dan kan de onwetende groep zich wel staan uit te sloven voor de hogere macht, de magus snoept de opbrengst van die inspanningen weg voor een eigen doel dat haaks staat op de opgeroepen krachten en de intentie van de groep (de ogenschijnlijke intentie want Custers heeft een dubbele agenda).
Helemaal gek is dit soort magiër niet want ze is bang dat ze iets te kort komen. Ha, angst, interessant. Dat maakt dus dat ze de restenergie gebruikt, na het ritueel. Neemt niet weg dat er een dubbele bodem is in het ritueel en dat de deelnemers in wezen misleidt worden. Het was niet de koningin die op visite kwam, maar een verklede mevrouw en daaronder zit heel iemand anders.
Dit klinkt allemaal een beetje gaga, weet ik wel, maar snap u hoe het in elkaar steekt? Het is wat subtieler dan alleen een rangschikking op het altaar. Neemt niet weg dat het de moeite waard is om te kijken wat een magiër als Custers op het middenaltaar zet. Dat zou namelijk heel goed het "huis" van haar entiteit, haar hulpje, kunnen zijn. Ze brengt die dingen ook zelf mee: een kristallen bol, die kroon, dat zwaard, een centraal beeld enz. Vergelijk voor de grap maar eens het altaar van haar met het altaar van Andy Cooper, waar ook foto's van op het internet te vinden zijn. Dat altaar van Andy is zo sober als het hoort te zijn, dat van Custers is spectakulair. In de magie is niet alles wat het lijkt, dat weet u inmiddels.
Je hoeft van deze magiër dan ook niet te verwachten dat ze een echt Enochiaans ritueel op touw zet, hooguit iets wat er op lijkt, dat durft ze absoluut niet. Bovendien zou dat betekenen dat ze niet bang is. En dat is ze nou juist wel. Enochiaanse magie is in principe niet verkeerd, het is alleen een vrij directe ingang (vooral naar het onderbewuste), nooit bedoeld voor slechte dingen. Maar juist deze vorm van magie spreekt de sensatiekickers aan, maar ze hebben geen idee wat ze losmaken en verdwijnen dan ook met enige regelmaat in de looney bin. Op den Duur kan Custers haar onderbewuste dat Enochiaans nou juist helemaal niet aan, dan moet je echt vrij van angst zijn. Je hoeft maar te refereren aan haar katholieke achtergrond en ze gaat op tilt want dit type magiër gelooft in spoken. Nare spoken dan.
Natuurlijk is niks bijzonders aan Enochiaanse invocaties, sommige van dit spoot rituelen zijn voornamelijk poppenkast. Niemand hoeft die krachten speciaal op te roepen om ze te ondergaan want die kloppen vanzelf wel aan je deurtje. Vibreren is een kwestie van oefenen en het brengt inderdaad een lichamelijke reactie teweeg, dat kan elke monnik je vertellen en rituelen op papier zijn ook niet de cloe van het energie-verhaal. Het gaat om de beleving, het zelf deelnemen aan rituelen. En dan maakt het geen bal uit waar het over gaat, in principe. De heilige mis maakt ook nog altijd hetzelfde schuitje los in mensen.
Ziet u, je moet al redelijk thuis zijn in rituele magie om te kunnen ontdekken wat er mis is met bepaalde rituelen. Maar er zijn altijd tekenen, die moet je kunnen lezen. En de Kritische magier leest ze.
Als we naar de getuigenverklaringen luisteren worden veel rituelen dan ook behoorlijk opgeblazen. Hiervan is De Star Chamber of Isis (het Smaragden Kussen) een oude bekende en niet geschikt voor de jeugdige deelnemers. Moeilijk is dat niet want het is in feite niet veel anders als het Isis ritueel. Alleen ..... wordt door de magier die hier misbruik van wil maken de cruciale handeling eruit gehaald! Dan laat de magus het bij visualisatie. Op zichzelf al link genoeg en wij snappen de strekking. De door de magus ingevoegde Egyptische goden hebben in dit gebied niks te zoeken, De magus heeft er alles te zoeken. Ja, dit soort plunder verdient bestraffing. Vraag je niet langer af waar die verstoringen/ziektes/bloedneuzen vandaan komen in het hersengebied want hier heb je het antwoord.
Het Isis ritueel is van DAN. DAN heeft het ooit samengezteld aan de hand van vertaalde hieroglyphen en het Dodenboek. DAN doet er ook de waarschuwingen bij. Custers heeft daar maling aan. Ze koppelt Isis aan Anubis door ze in dezelfde zilveren kamer te visualiseren.
In een andere blog zal ik uitgelegd wat dit hersengebied doet en hoe het werkt. Vooral de epifyse is een uiterst interessant gebied, Dan wordt het beeld redelijk compleet en kun je ook invullen wat de risico's zijn als je daarmee rotzooit. Het zijn namelijk heel subtiele electrische processen in de kleinste delen van de epifyse, dus in het "hersenzand".
Wetenschappers weten zelf nog niet precies wat ze er mee moeten want het is niet eens zo lang geleden pas ontdekt. Nou ja, het laat zich beredeneren en vermoeden, maar dan moet je uit een ander vaatje tappen dan de conventionele wetenschap. Misschien moet we wel terugredeneren en ons afvragen wat er gebeurt bij overprikkeling van het hersenzand. Enzovoort. In dit soort rituelen vindt die overprikkeling plaats. Deelnemers aan dit soort rituele uitstapjes weten dit niet.
Dat de epifyse tevens het gebied is om de overprikkeling te kalmeren (bijvoorbeeld bij een epileptische aanval) weten veel mensen ook niet. De magus staat dus met linkerhanden als er iets mis gaat en mensen een lichte toeval krijgen (is vaak niet eens aan de buitenkant te zien omdat mensen heel even "weg" raken). Als dat gebeurt dan heeft men op dat moment ook weinig aan Anubis, wel aan gewone kennis en logisch redeneren. Maar dat kunnen ze dan weer niet. Tel uit je winst. Tja, dat soort dingen zouden de cursisten in magie dus wel moeten leren en het is nuttige en heel handige kennis, ook voor je omgeving. Mensen en dieren krijgen wel eens toevallen.
Het stelen van energie is een vorm energie-onteigening en dat blijft niet zonder gevolgen voor mevrouw. die rekening komt nog wel, hoor. Energie jatten heeft bijna dezelfde consequenties als materiaal jatten. Stel u zich maar eens voor dat de magus zou werken met een gejat altaarkleed. Dat kleed gaat een eigen leven leiden, als een soort van magisch kleed, let maar op. De dag komt dat magus wenst dat ze het kwijt is maar het niet kwijt kan raken. Het ligt op haar hoofdaltaar, op een prominente plaats en het is gestolen. Op een gegeven ogenblik zal de magus weten wat voor invloed dat heeft. Spoedig zal de magus het dierbare kleed niet meer gebruiken, maar ja, wat doe je er vervolgens mee? Teruggeven doet de magus niet ..... en dan gaat het kleed een eigen leven beginnen ....
Magie hoeft ook helemaal niet ingewikkeld of hoogdravend maar de energieen moeten wel op 1 lijn staan. Godsnaam, aartsengel, engelenkoren, chaiot-ha-kadesh, elementalen, dat is alles. Vier windstreken en de verbinding met het middenaltaar, bijpassende attributen, het juiste geurwerk, wat wijn, kaarsen en voor de wijding nog een aparte waskaars en je bent er al. Alles naar soort, naam en kwartier, klaar. Is dat nou zo moeilijk?
Een rituele magische tekst komt vanuit het hart en daar hoef je nooit lang over na te denken. Alles wat oprecht is, is goed. Een tempel heeft een toegang en die heeft wachters en een tempel heeft een meester en een wachtwoord. Tenminste een kabbalistische tempel. De kwartieren open je volgens vast protocol, ook niet moeilijk. Een passend muziekje bij begin en einde, rondgang rond het middenaltaar voor het opbouwen van de concentratie. Dit is echt alles.
Als je het simpel houdt zijn de visualisaties ook niet moeilijk, dat is een kwestie van even oefenen. Het was altijd de dringende aanbeveling van de ware magier om het simpel te houden, omdat je anders de draad kwijt raakt. Klopt helemaal want een simpel ritueel is veel krachtiger dan een ingewikkeld rolritueel waar iedereen meer bezig is met de rol dan met het ritueel.
De torenwachters (in de hoeken van de tempel) en de deurwachters binnen en buiten, zijn altijd elementalen. Die stel je altijd voor een jaar en een dag aan, daarna zijn ze vrij. In de Wicca werkt men voornamelijk met elementalen, die doen ook steeds voor een jaar en een dag dienst. Elementalen zijn het meest stoffelijk, het zijn de natuurkrachten. Zij zijn dus voor het praktische werk maar willen ook hun eigen weg gaan. Vandaar dat ze beperkt te binden zijn.
Het is grillig "volk" dat ook een beloning voor hun diensten wil zien in de vorm van een tastbaar offer. De restanten van een ritueel, zoals de overgebleven wijn, wat fruit, een stuk van het brood - als dat rondgedeeld wordt), de bloemen van het altaar, dat gaat bijvoorbeeld later allemaal in de tuin en dat is het offer als dank.
De wachters van de tempel van de kritsche magier zijn twee spinnen (de wezens van Gabriel), die wonen echt al sinds jaren boven de deur, binnen en buiten. Ik mag ze graag en groet ze ook altijd.
De 5-voudige zegeling maakt de tempel voor 5 magische stromingen geschikt. De zegeling betekent zoveel, dat als iemand misbruik zou maken van de tempel en er rotzooi wil uithalen, dan treedt de zegeling in werking en gebeurt er gewoon helemaal niks meer, elk misbruik wordt op die manier geneutraliseerd. Alle magische handelingen vallen onder het domein van de aartsengel Uriel. Misbruik wordt gecorrigeerd, net zo als vijandigheid of gebrek aan vertrouwen, soms mild en soms hard. Dat heb ik al eens gedemonstreerd gezien. Komt gelukkig zelden voor.
De zegeling kan niet zomaar ongedaan worden gemaakt, alleen door tussenkomst van mij, in een speciaal ritueel. Dat zou ik alleen uitvoeren als ik de tempel definitief wil sluiten en dat ben ik niet van plan. Maar als er in de ruimte ander werkzaamheden moeten gebeuren, dan bergen we gewoon alles op in de kasten die anders de kwartieraltaren zijn, schuif het middenaltaar uit elkaar en dan zijn het ook gewoon kastjes en vervolgens kun je er bezig zijn. Is het klaar dan reinig je de tempel goed, hang alles weer op, leg alles op zijn plaats en de kritische magier kan weer aan het werk.
Ik hou van verbindingen in rituelen. Dat is waar het volgens mij om gaat. Die verbindingen zijn communicatiekanalen. Zonder verbinding ook geen communicatie. Als deze verbindingen er zijn bestaat er ook geen mogelijkheid dat de magus energie jat. alles is immers in balans en staat met elkaar in verbinding.
Zoals je ziet laat ik het mantrisch effect (dat begrip is mijn uitvinding, sprak hij opgeblazen) zijn werk doen. Ik bedoel de herhalingen bij het begin en het eind van elk gebed. Het mantrisch effect is nodig om iets goed in het geheugen te prenten en dat is nou precies nodig.
Als de persoonlijke kaars wordt aangestoken dan kan de herinnering aan het gebed met groot gemak opgeroepen worden en is het helende effect actief. Vraag me niet hoe het kan, het werkt en dat is het belangrijkste. Je kunt je toch elke dag verbazen over de menselijke geest. Door het mantrisch effect kun je je zelfs de details van het hele ritueel herinneren.
De kern van de rituele magie (of eigenlijk van elke vorm van magie) is dat je je gevoel aan de beelden (van godsbeeld, engelen, elementalen enz.) verbindt, dan komen ze tot leven en zijn ze echt. Doe je dat niet dan wordt het een ver-van-je-bed-show, dat zie je bij de teksten van Custers. Daar staat iets, maar er had net zo goed iets anders kunnen staan want het leeft niet. Bij een ritueel dat op alle vlakken goed in elkaar zit kan dit wel, de beleving van rituelen is dan bijna altijd diep. Bij de Custers rituelen is het de omringende sfeer en het gevoel dat je iets stouts doet, iets wat je eigenlijk niet hoort te doen, wat een bepaalde sensatie wekt.
Van dit soort middelmatige rituelen zullen de deelnemers zich dan na verloop van tijd ook niet zo heel veel herinneren. Dat zegt wat over het gebrek aan impact. Neemt niet weg dat de aankleding wel in de herinnering blijft, niet de tekst.
Lezers die niet actief zijn in het deelnemen in magische rituelen kunnen tegenwoordig gemakkelijk kennis nemen van rituelen middels boeken over magie. Natuurlijk vang je veel op van de sfeer van een ritueel als je de teksten leest, maar als je zelf deelneemt dan sleept het je mee en dan word je ook echt licht als de graal in je handen oplost. Het lukt echt om trieste gebeurtenissen in een ander licht te zetten en zo de zwaarte om te zetten in een gevoel van inwijding, maar ook blije gebeurtenissen kun je vangen in ritueel. Daar komt zoiets als sterking vandaan, er is dan dankbaarheid voor de lering die in de ervaring lag.
Een goed ritueel is ook een diepe oefening in zelfrespect. Er wordt niets verdrongen of energetisch weggejat door de magus of door de deelnemers, integendeel. Het leerzaam karakter en het inzicht is de push naar de vernieuwing van jezelf. Dat is Lichtwerk en dat straalt ook af op je omgeving. Daarom is zuivere magie zo mooi.
