Butler kende zijn Pappenheimers. Een leerling die zich extreem inspande om de beste van de klas te zijn, die het gedrag van de leraar bovenmate imiteerde, en zich de lieveling van de leraar waande, leed volgens Butler aan het Star Pupil Syndrome.
Het is dus erger dan sterallures maar het leunt er tegenaan.
Butler had dit verschijnsel scherp geobserveerd. Dolores Ashcroft was er later ook steeds op bedacht. Niet omdat zij zich als hoofd van haar school beconcurreerd zou kunnen voelen, maar uit oprechte bezorgdheid en altijd gespitst op correctie van dit gedrag in het belang van een leerling. Iemand die aan deze kwaal leed kon namelijk makkelijk de eenheid van een groep verstoren. Bovendien is zo’n leerling makkelijk geneigd meer magisch hooi op de vork te nemen dan bevorderlijk is op dat moment. Temperen en begeleiden, dat was het devies.
Prachtig, hoor ik de lezer denken. Maar er schuilt een akelig addertje onder het gras. Dolores Ashcroft was er goed van doordrongen dat zij zelf dit Star Pupil Sydrome kon uitlokken en bevorderen. Hoe behoedzaam zij ook met haar verantwoor-delijkheden omsprong, ze is er ook blind voor geweest.
Haar voortreffelijke kwaliteiten en talenten maakten haar niet alleen tot een voorbeeldig leraar, maar wekten ook ambities die aardser waren dan magisch leuk is. Wie wilde er niet haar opvolger zijn? Iedereen natuurlijk.Aan de ene kant heeft de school van Dolores dus zeer getalenteerde magiërs voortgebracht, aan de andere kant wekte haar positie als hoofd van haar school grote ambities.
Op dit punt gleed het uit haar vingers. Wat zijzelf in werking had gezet, kreeg bij tijd en wijle een vervolg dat zij niet meer onder controle had. Dolores had namelijk de neiging om getalenteerde leerlingen het gevoel te geven dat die haar opvolger zouden worden.
Dit is een aantal keren gebeurd in de geschiedenis van Dolores en het heeft ernstige gevolgen gehad, zowel voor haar als voor deze sterleerlingen. De eerste ramp speelde zich in familiekring af. Alleen de grote lijnen van het verhaal zijn bekend en komen overeen met latere rampen. De tweede was David Goddard, uiterst begaafd, kundig en terzake.
Toen hij vernam dat hij bij nader inzien toch niet de opvolger van Dolores werd is hij zo kwaad geworden dat hij haar zwaard stal en in dichtbij zijnde rivier gegooid heeft. Goddard heeft jaren nodig gehad om de teleurstelling te boven te komen maar hij heeft het wel verwerkt en is zijn eigen school begonnen: the Rising Phoenix Foundation. Die bestaat nog steeds, biedt zeer goede – gratis – lessen in de Westerse mysterie traditie, heeft een aantal zeer goede boeken gepubliceerd en zijn naam voorgoed gevestigd. Goddard is inmiddels een groot leraar.
Het derde debacle loopt nog. Ina Custers was ook een leerling van Dolores en leed in hoge mate aan het Star Pupil Syndrome. In de loop van de 90-er jarenbegon zij zich de opvolgster van Dolores te wanen. In die tijd had zij een nevenvestiging van de school van Dolores – de Servants of the Light – en was supervisor voor de leerlingen aan deze kant van het water.
De SOL bood namelijk een correspondentiecursus rituele magie. Het is steeds het streven van Ina Custers geweest om van haar Temple of Starlight een zusterschool van de SOL te maken en dat was natuurlijk aantrekkelijk voor de inmiddels bejaarde Dolores Ashcroft.
Er werden leerlingen van de SOL zwaar over de hekel gehaald, beklad en geboycot. Er kwamen klachten binnen over de Temple of Starlight hoewel Dolores met die leerlingen strikt genomen geen binding had. Dolores heeft dat te lang naast zich neergelegd want zij is geen mens voor persoonlijke vetes. Maar toen kwam de 3e graads inwijding van Ina Custers (dat was opportuun gezien de aanstaande vestiging van de zuster-
school).
De eigenlijke inwijding is niet op de grote manifestatie gebeurd want Ina was te bang voor haar concurrenten (die overigens ooit vrienden van haar waren). Daarom kwam zij al binnen in haar 3e graads outfit en iedereen wist hoe laat het was. De grote bijeenkomst die als Angelic Workshop was aangediend, werd een catastrofe. Deze gebeurtenis heeft tot de val van de eerste Temple of Starlight gevoerd want ruim 20 van de 25 leerlingen trokken zich terug.
Maar ook hier herrees de phoenix, zei het kreupel. De Temple of Starlight werd na een paar jaar heropend en het Star Pupil Syndrome was tot volle wasdom gekomen. Waar dit uiteindelijk toe geleid heeft kunnen we allemaal waarnemen. Dat Dolores Ashcroft haar fout heeft ingezien door niet tijdig orde op zaken te stellen is duidelijk geworden aan de breuk met de Temple of Starlight.
Dolores heeft Ina en haar Temple aan de deur gezet. Of er nog een zwaard in de Maas terecht gekomen is, is niet bekend maar het zou me niet verbazen. Al de leerlingen die ooit in kwaad daglicht zijn gezet door de magus van de Temple of Starlight zijn volledig gerehaliliteerd en kunnen vrij toetreden tot de SOL of gelieerde scholen van Dolores.
Het Star Pupil Syndrome kan kwade gevolgen hebben, zowel voor de leerling als de leraar. Het is echter de leraar op wie de verantwoordelijkheid rust om een oog op het welzijn van de leerling te houden en een oog op de gevolgen voor de school. Het is immers de leraar zelf die dit gedrag oproept. Krijg dan de geest maar weer terug in de fles. Zelfs een wijze leraar als Dolores is dat niet gelukt.
De Kritische Magier
